در درمان ارتودنسی معمولی، براکت ها و سیم های فلزی در جلوی دندان قرار می گیرند که هنگام صحبت به راحتی دیده می شوند و ممکن است برای بسیاری از افراد ناخوشایند باشد. روش های مختلفی برای حل این مشکل وجود دارد. در روش ارتودنسی دندان از داخل براکت ها و سیم های فلزی به پشت دندان ها متصل می شوند. بنابراین برای افرادی که نمی خواهند کسی درمان آنها را بداند یا از ظاهر براکت هایی که در ارتودنسی معمولی قرار گرفته اند بدشان بیاید، مناسب است.
یکی از آخرین تکنیک های درمان ارتودنسی ، ارتودنسی نامرئی است. ارتودنسی قابل رویت معمولا شامل بریس هایی است که مورد استفاده قرار می گیرد و از براکت و سیم ارتودنسی فلزی تشکیل شده است. اما از آنجا که مردم همیشه به دنبال پیشرفت هستند، دانشمندان ارتودنسی نیز تغییرات جالبی را در ساختار ارتودنسی انجام داده اند. تعدادی از بیماران با ظاهر فلزی سیم و براکت ها مشکل دارند و برخی از آنها از درمان با ارتودنسی خودداری می کنند؛ بنابراین روش های جدید ارتودنسی برای کمک بیشتر به بیماران عبارت اند از:
در این روش براکت ها و سیم فلزی در دو طرف داخلی (زبانی) دندان ها متصل می شوند، بنابراین هنگام صحبت و لبخند دیدن آنها امکان پذیر نیست. با افزایش تعداد بیماران بزرگسال در روش های ارتودنسی، درمان ارتودنسی لینگوال به دلیل جذابیت زیبایی آن برای بیشتر بزرگسالان، به درمانی انتخابی تبدیل شده است.
این براکت ها از مواد سرامیکی سفید شفاف ساخته شده اند. سیم های لعابدار سفال سفید نیز وجود دارد. مزیت این براکت ها این است که فقط در فاصله بسیار کمی دیده می شوند و تقریباً دیده نمی شوند.
ارتودنسی لینگوال می تواند اکثر مشکلات ارتودنسی را که با استفاده از روش مرسوم لب درمان می شود، از بین ببرد، که عبارت اند از:
بیشتر بخوانید … ارتودنسی متحرک
یکی از گزینه های خوب برای درمان جامع اکثر مال اکلوژن ها ارتودنسی لینگوال است. به دلیل تفاوت در مورفولوژی سطح، احتباس پلاک، جریان بزاقی و تمیز کردن مکانیکی سطح توسط زبان، به نظر می رسد سطوح زبانی دندان ها کمتر از سطوح باکال در معرض پوسیدگی است و این بهترین گزینه برای بیماران بزرگسال است. درمان ارتودنسی پشت دندانی برای اکثر بیماران ارتودنسی مناسب است و بهترین انتخاب برای بیماران بزرگسالی است که وسایل قابل رویت معمولی را به دلایل اجتماعی یا شغلی رد می کنند و زیبایی می خواهند.
در اولین جلسه دندانپزشک با استفاده از قالبی پلاستیکی از دندان هایتان نمونه می گیرد. سپس این قالب به آزمایشگاه فرستاده می شود تا براکت های مخصوص هر دندان ساخته شود. برای آنکه براکت ها شکل خود را از دست ندهند، آنها را به حالت موم می سازند و در محفظه پلاستیکی نگه می دارند. این روند کمی شبیه به درست کردن ژله و سفت شدن آن است.
مزیت اصلی ارتودنسی لینگوال این است که براکت ها و سیم های فلزی به پشت دندان ها متصل هستند. بنابراین هنگام صحبت یا لبخند زدن دیده نمی شوند. این براکت ها همچنین می توانند برای چرخش، تنظیم ارتفاع دندان و از بین بردن فاصله بین دندان بیشتر استفاده شوند. علاوه بر این، اگر براکت ها به دلیل بهداشت نامناسب لکه دار شده یا تغییر رنگ داده باشند، دیگران نمی توانند براکت های دهان را ببینند.
یکی از معایب این روش این است که متخصصان ارتودنسی، برای این نوع اراودنسی باید دوره های تخصصی را بگذرانند. علاوه بر این، براکت ها در این روش در پشت دندان قرار می گیرند بنابراین ممکن است باعث ایجاد مزاحمت در زبان و اختلال در گفتار و غذا خوردن شوند. دو هفته طول می کشد تا به این وضعیت عادت کنید. مشکل دیگر این روش تمیز کردن بسیار دشوار آن است.
این روش همچنین به دقت بیشتری نسبت به روش های سنتی نیاز دارد و زمان بیشتری برای ارتودنتیست لازم است و بیمار مجبور است آن را تحمل کند. فاصله بین براکت های زبانی نسبت به روش معمول نزدیکتر است و تنظیم و قرار دادن آنها در جلسات بعدی را دشوارتر می کند. همچنین توجه داشته باشید که ارتودنسی لینگوال گرانتر از انواع دیگر ارتودنسی است.
یکی از عوارض معمول درمان ارتودنسی ایجاد پوسیدگی دندان است. در واقع دهان پر از باکتریهایی است که با ذرات ریز غذا و بزاق دهان ترکیب شده و باعث ایجاد یک لایه چسبنده روی دندان به نام پلاک میشوند. پلاک تشکیل شده بر روی دندان به تدریج باعث از بین رفتن مینای دندان میشود. توجه داشته باشید اکثر افرادی که از ابزارهای ارتودنسی استفاده میکنند، با مشکل در ارتباط با تمیز کردن دندانها و حفظ بهداشت دهان مواجه میشوند و به همین خاطر دقت در رعایت بهداشت دهان و دندان برای پیشگیری از مشکلات احتمالی بعدی لازم و ضروری است.
بیشتر بخوانید :
هزینه ارتودنسی لینگوال به دلیل پیچیدگی نصب آن و تخصص لازم جهت انجام آن، کمی گران تر از ارتودنسی معمولی است.(تقریبا ۳ تا چهار برابر)
طول درمان ارتودنسی به طور کلی به عوامل مختلفی از جمله؛ سن بیمار، سلامت دندان ها قبل از ارتودنسی، شدت ناهنجاری، میزان رعایت بهداشت دندان ها و نوع درمان ارتودنسی بستگی دارد. در ارتودنسی لینگوال طول درمان کاملا به شدت ناهنجاری و تعداد دندان هایی که باید اصلاح شوند، بستگی دارد و ممکن است چند ماه تا دو سال زمان ببرد.